SABIIA - Sistema Aberto e Integrado de Informação em Agricultura (Sabiia)

Specimens of Parapholis strigosa (Dum.) Hubb. collected in a salt-marsh on the Frisian island of Vlieland appeared to be infected by a nematod worm, probably Anguina agrostis (Steinb.). This parasite causes swelling of the ovaries of grasses. No earlier records of Anguina agrostis on Parapholis strigosa are known, but the parasite has been reported from several other grasses.

Bangia atropurpurea (Roth) C.Ag. als schorrealg

Ano: 1973

URL: http://www.repository.naturalis.nl/record/527962

On the salt-marsh “De Mok” (Texel) Bangia atropurpurea (Roth) C. Ag. was found epiphytic, together with other algae including two Ulothrix species, on upright dead Salicornia-stems. This is an indication of the ecological relationship between the epilithic association Bangieto-Urosporetum and the ‘vernal Ulothrix sociation’ of the salt-marsh habitat.

Plasmodiophora bicaudata, een parasiet op Zostera noltii

Ano: 1972

URL: http://www.repository.naturalis.nl/record/527186

Hartog, C. den; Polderman, P.J.G..

The parasitic fungus Plasmodiophora bicaudata, which prevents the elongation of the internodes of Zostera noltii and gives the diseased plants a tufted appearance, has been found in three localities in the Netherlands but is obviously very rare.

A key to the Oscillatoriaceae in northwest European saltmarshes

Ano: 1973

URL: http://www.repository.naturalis.nl/record/526770

A key and short description are given of eleven species of Oscillatoriaceae distinguished during an investigation of saltmarsh algal communities in Northwest Europe. The deviations from and agreements with the two main classification systems for Oscillatoriaceae, one by Geitler (1932), the other by Drouet (1968), are indicated.

De Kleine Koornaarvis, Atherina mochon Valenciennes, 1835, in Nederland (Pisces, Atherinidae)

Ano: 1980

URL: http://www.repository.naturalis.nl/record/525119

Velde, G. van der; Polderman, P.J.G..

Reeds enkele auteurs (Schrieken & Swennen, 1969; Vaas, 1970) hebben het voorkomen van Atherina mochon in Nederland geconstateerd. Zij vermeldden de soort uit het Veerse Meer, waar deze al in 1964 werd gevangen. Geen van deze auteurs gaat echter in op de vraag, hoe deze soort waarvan de verspreiding in hoofdzaak Mediterraan is, in het Veerse Meer gekomen is. Tijdens bezoeken aan de binnenhaven van Vlissingen, waar de electriciteitscentrale (PZEM) zijn brakke koelwater loost, bleken grote scholen van Atherina mochon aanwezig te zijn naast scholen van de gewone koornaarvis, Atherina presbyter Valenciennes, 1835. Het volgende materiaal dat in de binnenhaven verzameld werd, kon onderzocht worden: A. presbyter, 1 ex., standaardlengte 54 mm (13 december...

Enige nieuwe vondsten van Halacaridae in Nederland

Palavras-chave: 42.81.

Ano: 1972

URL: http://www.repository.naturalis.nl/record/317205

Tijdens het verzamelen van algen op 15 januari en 27 februari 1971 werden op twee plaatsen in Zeeland Halacaridae gevonden. Drs. C. Davids (Universiteit van Amsterdam) was zo vriendelijk dit materiaal te determineren. Het bleek, dat twee soorten waren vertegenwoordigd : Thalassarachna basteri (Johnston, 1836) en Metarhombognathus armatus (Lohmann, 1893). De laatste is nieuw voor de Nederlandse fauna. M. armatus bevond zich tussen kleine algen, die verzameld werden op 15 januari 1971 op verschillende hoogten in het litoraal van de stenen glooiing van de dijk nabij het Sas van Goes, gem. Goes, op Zuid-Beveland. Deze habitat is vrijwel marien. Op het stenen deel van de dijk bevinden zich van hoog naar laag de volgende algen-zones : Pelvetia canaliculata (L.)...

Notities over vier soorten mosmijten (Acarida: Oribatida) : nieuw voor de Nederlandse fauna

Palavras-chave: 42.74.

Ano: 1972

URL: http://www.repository.naturalis.nl/record/317261

Polderman, P.J.G.; Vries, R. de.

Sinds 1970 wordt door ons onderzoek verricht betreffende verspreiding en de oecologie van mosmijten voorkomende langs de kust van Nederland. Aanvankelijk was het onderzoek gericht op de mosmijtenfauna van schorren en binnendijkse zilte terreinen, speciaal in het Waddengebied (Polderman, 1972, 1974). Later werd het over het gehele Nederlandse kustgebied uitgebreid, en werden ook andere kustbiotopen onderzocht. Voor deze uitbreiding kwamen in de eerste plaats stenen dijken en hun aarden bovenbouw, stranden en jonge duinen in aanmerking. Mosmijten stellen echter zekere eisen aan hun omgeving, waardoor een aantal van de genoemde biotopen weinig of niet geschikt is om vertegenwoordigers van deze diergroep te herbergen. Het overgrote deel van de mosmijten voedt...